Beskidy dz.1

Po czterech godzinach jazdy melduję się w Korbielowie i tu ruszamy na szlak. Na początek, abym przekonała się, że lekko nie będzie zaczynamy od podjazdu, a właściwie to od podejścia i drogi rozjechanej przez ciężki sprzęt:




Hala Miziowa.Niestety widoczność kiepska. Mogę sobie tylko wyobrazić jak  tu musi być, gdy powietrze jest krystalicznie czyste.

Ruszamy dalej. 

I zaczynają się prawdziwe Beskidy- luźne kamienie i patyki, które lubią łamać haki i wózki od przerzutek.


Hala Rysianka


W międzyczasie pobieram lekcję jazdy po korzeniach i kamieniach. Rower spisuje się znakomicie, a ja trochę gorzej. Byle do przodu.


Słychać burzę, która idzie w naszym kierunku. W dole Hala Boracza.


Burza krąży wokół nas. Myślimy co robić - jechać dalej zaplanowanym trackiem, czy zjechać na asfalt, gdzie zawsze można liczyć na jakiś przystanek. Teren kusi, ale decydujemy się na bezpieczniejszą wersję powrotu.

Po drodze bunkier i przestanek :)

I już po zmroku wracamy na kwaterę. Beskidy są piękne, ale rzeczywiście trudne technicznie. Na zjazdach i podjazdach dużo luźnych kamieni, które dają w kość. Koła 27,5 i skok 120 dobrze te przeszkody wybierają. Tylko głowa się blokuje.